من نیز خوب نمیدانم .

بسیار می‌شنویم ظلم به ن وقوانین نابرابر در مورد ن وازاین قبیل  ظلم وجود دارد قوانین نابرابر وجود دارد ولی اعتقاد شخصی من براین مبناست که بیشترین کسی که به انسان ظلم می‌کند خود اوست  انسان زندانی افکار خود می‌شود ودر زندان افکار واندیشه های خود می‌ماند ومیپوسد این که انسان چگونه فکر میکندمسیر زندگی اورا تعیین می‌کند این چگونه می‌اندیشد وچه هدفی در زندگی دارد مَسیر زندگی خود را هموار می‌کند اگر به افکار واندیشه های خود احترام می‌گذاشتیم  اگر بابت افکار وتعیین مسیر زندگی همدیگر را تحقیر نمی‌کردیم حالا خیلی خوشبخت ترمیزیستیم آن که تابع مد است مسیرزندگی خود را تعیین کرده وبیشتر وقت خود را صرف رسیدگی به خود می‌کن. یک روز لبها را بوتکس می‌کند ویک روز ویکروز حال آنکه یا خود راشبیه او کنیم یا اگر نتوانستیم به هر دلیلی مورد تحقیر قرار دهیم اشتباه است یکی در خانه به فعالیت می پردازد و یکی در بیرون از خانه  همه انسانها اجتماعی هستند و می‌خواهند پاسخی از اطرافیان مبنی بر شایستگی خود در امور متفاوت دریافت کنند ولی این که بیاییم نسخه زندگی برای دیگران بپیچیم این کار اشتباهی است یا اینکه چون همانند ما نیستند مورد تحقیر قرار دهیم  اگرچه اگر می‌دانستیم که چکار داریم میکنیم وآیا مسیری که درآن گام برداشته ایم آیا درست است یا خیر آنقدر دستپاچه نمی شدیم که هر که همانند ما نیست را تحقر کنیم این حرف چندین بار تکرارشده چون بسیا رایج است دراین تضاد گیر افتاده ایم که مادران خود را که از دل وجان به ماعشق ورزیده اند را تمجید کنیم یا تحقیر غافل از اینکه اگرما قدرت تعیین مسیر زندگی وگام بر داشتن در مسیر آنرا داریم واگر ماسلامت روان دا ریم آن را مدیون مادران خود هستیم این که خود رادوست داشته زباشیم بجای اینکه هر کسی هر کاری کرد من هم به دنبال او روان شوم به مانند برگی در هوا معلق به این سو وآن سو بتوانم خود را بشناسم وبر اساس توانایی وشخصیت خود برای خود تصمیم بگیرم که البته گفتن این حرف آسان است وعمل به آن سخت و مطالعه بسیار می‌خواهد  که اگر انسان خود رادوست داشته باشد و به خود احترام بگزارد و برای خود ارزش قائل باشد به دیگران نیز احترام خواهد گذاشت ودیگران رانیز دوست خواهد داشت  هدف من زندگی وسرزندگی من. و روفرم نگه داشتن بدنم است پس برای تحقق این هدف تلاش می‌کنم ولی این که بیایم برای تبلیغ این هدف همه چی  را به سخره بگیرم وبرای دیگران نسخه بپیچم وبگویم شما همه مریض هستید چون روش مرا در پیش نگرفته اید این امر مستم تفکر وتعمق است به نظر من انسان از همه نظر هم از لحاظ جسمی هم از لحاظ روانی نامحدود است برای همین نمی‌شود برای او نسخه پیچید آری این حرف بسیار قابل تامل          است.

دانشمندان هر روز موضوع مختلفی را در موارد مختلف کشف می‌کنند که این را روی تعدادی انسان آز مایش کردیم ونتیجه گرفتیم وفردا روز چیز دیگری ونتوانستند بر جسم وروح انسان تسلط یابند موضوع زن ومرد بودن نیست درسته که نگرش زن ومرد درمورد زندگی تفاوتهایی دارد ولی این به این معنا نیست که تفکر در مورد پایه واصل زندگی متفاوت است واما ن انسان‌هایی حساس ودلسوز که خود را بی وقفه فدای خانواده می‌کنند و برحسب توان جسمی. وفکری این انسانها بزرگ وبزرگتر می‌شوند اگر ازدواج کرده باشند مسئولیت خانواده کوچک خودرا دارند حال این مسئولیت بزرگ وخطیری است که خود ارز ش آنرا نمی‌دانند وخود واین توان خود را به سخره میگرند که اگر این بود که دیگر انسان موفقی نبود وسلامت روانی نبود  متاسفانه ن نمی دانند که حضور در خانه وایجاد امنیت که پایه تفکر را تشکیل می‌دهد چه نعمت بزرگی است که به اعضای خانواده خود اعطا می‌کند اگر می‌تواند مسئولیت خود را گسترش دهد ودر بیرون فعالیت کند چه بهتر اگر توان دارد دیگران هم از توان وقدرت ودلسوزی او فیض ببرند چه بهتر ولی این همش بستگی به خود انسان وتفکر اودارد این توان قضاوت که در ماشکل گرفته که همه چی رابر اساس خودواخلاق ورفتار ومنش خود داوری میکنیم درست نیست این نشانه کوته فکری ماست  چون یکی از مسائلی که باعث بزرگی ما می‌شود ذهن باز وپذیرش افکار دیگران در هر مقطع ودر هر جایگاهی است باید یاد بگیریم به افکار همدیگر احترام بگذاریم برای همه توان هایمان ارزش قائل باشیم توان دوست داشتن و دوست داشته شدن را داشته باشیم .